Reacties Studenten

Bedrijfsartsen worden al een aantal jaar ingezet bij het geven van onderwijs aan de VU. Maar wat vinden studenten er eigenlijk zelf van?

En, hoe vonden jullie het?
Michelle: Leuk! Het practicum had een goede opzet: eerst kregen we theoretische uitleg en daarna kwamen praktijkervaringen. Dat was een leuke combinatie. 
Mattanja :De gesprekken in filmpjes waren wel illustratief en de flashbacks waren leuk opgezet. Zo kon je merken dat je zelf veel dingen invult die niet altijd overeenkomen met de waarheid. Doordat het practicum door iemand met praktijkervaring wordt gegeven, neem je sneller dingen aan. Je merkt gelijk het verschil.

Wat waren jullie verwachtingen van het practicum?
Michelle: Ik had eigenlijk verwacht dat het saai zou zijn: passief filmpjes kijken en een beetje discussiëren. 
Mattanja: Dat dacht ik ook. Vaak worden stellingen weinig uitdagend geformuleerd, zodat discussies snel stil vallen. Ik had verwacht dat dit practicum ook weinig discussie zou oproepen.

Is jullie beeld van bedrijfsartsen bijgesteld?
Michelle: Dat beeld begint langzaam te komen. Je leert wel van de studieopdrachten en het praten in de practica, maar de filmpjes
hielpen beter om je te kunnen verplaatsen in de verschillende werksituaties van een bedrijfsarts.
Mattanja: Ja, door de filmpjes kreeg ik een beter beeld van het werkveld van een bedrijfsarts. Ik kon me beter inleven waardoor ik de stof beter eigen maak. Het ging verder dan alleen maar kennis opdoen. Weten is iets anders dan beseffen. Ik had eigenlijk niet verwacht dat er in het werk van bedrijfsartsen zo’n groot psychologisch aspect zit. Ook heb ik het idee dat je als bedrijfsarts veel patiënten krijgt die zwaarmoedig zijn.

Zijn jullie geïnteresseerd geraakt voor specialisatie richting Arbeid en Gezondheid?
Mattanja: Het psychologische aspect vind ik wel interessant. In vergelijking met specialisten heeft een bedrijfsarts een meer holistische kijk op de situatie van patiënten; dat spreekt mij erg aan. Wel vraag ik mij af of je genoeg tijd hebt om patiënten goed te begeleiden. Vooral patiënten die zwaarmoedig zijn en niet meer van binnenuit kracht hebben om dingen op te pakken lijken me erg tijdrovend. Je zou deze patiënten als bedrijfsarts zorgvuldig willen begeleiden, terwijl je daar misschien niet altijd de tijd voor hebt.
Michelle: Een interessant stuk van dit werkveld vind ik de vraag: hoe krijg je de patiënten weer aan het werk? Daarnaast is het totaalbeeld waar je naar kijkt als bedrijfsarts boeiend. Het psychologische aspect zou voor mij juist als een belemmerende factor werken. Laat mij maar liever concreet dingen doen dan al dat gepraat.