College in het Vondelpark
Van koorts tot bloedarmoede. Abel Thijs en Jos Kooter, internisten en docenten van Amsterdam UMC, gingen op een herfstige maandagavond met 22 bachelorstudenten in gesprek over interne geneeskunde. ‘Al wandelend elkaar iets onderwijzen, dat was het idee.’
Hoe kwamen jullie bij dit idee?
Jos Kooter: “Op een avond zat ik op het terras met een vriend van mij, Henk Steenhuis. We bespraken hoe het ons stoorde dat veel coronamaatregelen zo restrictief zijn en weinig op mogelijkheden gericht. Henk is journalist en schrijft veel over zingeving en werk. Hij schrijft ook over initiatieven waarbij de focus ligt op wat wél kan. Toen kwamen we op de gedachte van wandelend onderwijs geven aan studenten, volgens het oude ideaal van Socrates. Precies rond die tijd werd ik door de Bacheloracademie Interne geneeskunde - de studievereniging voor tweede- en derdejaars bachelorstudenten van VU en UvA - benaderd om een college te geven, iets wat Abel en ik al een aantal jaar doen. Zo konden we het idee in de praktijk brengen.”
Wat moesten de studenten voorbereiden?
Abel Thijs: “Samen met de Bacheloracademie hebben we de studenten verdeeld in zes groepjes en ze thema’s toebedeeld, van koorts tot bloedarmoede. Daar moesten studenten vooraf vragen over beantwoorden zodat ze die op de avond zelf aan elkaar konden uitleggen. En vervolgens sloten Jos en ik afwisselend aan om overige vragen met ze te bespreken. Het was echt een groepsdiscussie, anders dan een normaal college.”
Hoe was het om weer fysiek bij elkaar te komen, in de open lucht?
Rianne Kruize, bestuur Bacheloracademie en UvA studente: “Het was echt heel leuk om te organiseren én te doen. Bijna al het onderwijs is nu online, waardoor je weinig interactie hebt. Deze wandeling was heel laagdrempelig en dat maakte het zo leuk. Omdat je echt een gesprek hebt en vragen kunt stellen, blijft de informatie ook veel beter hangen.”
Abel Thijs: “Bij contact gaat het ook om non-verbale communicatie en om de verbinding met mensen. Nu konden we elkaar weer even aankijken. Het ging dus niet alleen om de inhoud, maar ook om de vorm.”
Gaan jullie dit vaker doen?
Jos Kooter: “Dat is zeker denkbaar. We merken dat het cruciaal is om de verbinding met elkaar te blijven zoeken, vooral voor de tutorgroepen. Op dit gebied zijn wel mogelijkheden, dus laten we kijken naar wat er nog meer kan.” Imke Vasen, VU studente: “In de toekomst zou ik hier graag nog een keer bij zijn, want het was heel leuk om als student weer bij het onderwijs te worden betrokken. Fijn dat er wordt gedacht in oplossingen.”
Tekst: Maaike Smittenaar